lahaine.org
Nacionales Galiza :: 25/07/2013

[Gal/Cast] Novo ano, novas luitas. As mesmas bandeiras. Saudaçom de Néstor Kohan neste 25J

Nestor Kohan
No aflojen, por favor, sigan luchando que a la larga vamos a ganar, a ambos lados del Océano Atlántico y en todo el mundo

Galego

Aos nossos irmaos/irmás e companheiros/as da Galiza rebelde e combativa

Queridos/as companheiros/as:

Novo ano, novas luitas. As mesmas bandeiras.

De longe, vejo-vos firmes, teimosos, porfiados e aferrados a certezas de fogo. Por fim! Parece que já passou o pós-modernismo, esse pensamento light, descafeínado, timorato e pusilánime, essa moda frívola e banal do homem medíocre, do animal conformista, da moral flácida que sempre acompanha a contabilidade forte e a paixom polo bolso e o dinheiro.

Tenho conhecimento, escuito, leio, comentam-me que vós contiuades com as vossas demandas contra vento e maré.

Parece que nom cansdes. Por fim! Já é hora de retomar as convicções fortes. Animar-se a abraçar umha causa para toda a vida, nom para um fim de semana. Já é tempo de deixar de nadar com a onda do momento e se acomodar a “o que convém e vende” ou “tem boa imagem”, segundo a política oportunista convertida em marketing eleitoral.

Vós continuades na luita, segundo parece, contra um Estado espanhol que desborda corrupção, cinismo e dupla moral por todos os poros, da cabeça aos pés. Um Estado espanhol submisso e obediente ao grande amo da humanidade, ao polícia mundial, à pátria de Homer Simpson, o hambúrguer com gosto a chicle e os transtornados que descarregam as suas metralhadoras nas escolas primárias assassinando todo mundo.

Um Estado espanhol que, pretendendo humilhar Evo Morais e os indígenas da nossa América, ou berrando a Hugo Chávez “porque nom calas?”, na realidade humilha-se perante o dólar sujo e nojento. Que obtém em troca? Desemprego, crise económica aguda e repressão. Bem-vinda Espanha ao Terceiro Mundo! Vaidosos e petulantes, o monarca, o PP e o PSOE achavam-se parte da nata extraordinária, modernosa e chique do primeiro mundo, desprezando-nos a nós em forma racista como “sudacas”, mas na realidade, quer queiram quer nom, continuam a ser herdeiros do atraso e a podrémia reciclada do franquismo. Ponham-se o perfume que se pugerem. Por trás da soberba altaneira e dessa ilusão banal, comprada no shopping do Bundesbank, continua a palpitar a velha teia de aranha primitiva do franquismo, nom só autoritária, mas também medíocre e de baixa categoria.

Lembrando com emoçom, orgulho e honra, a insurgência comunista e libertária que combateu nos anos 30 contra Francisco Franco, desprezamos profundamente este Estado espanhol sócio da NATO, racista, autoritário, neoliberal e baluarte do neocolonialismo contemporáneo.

E vós, queridos irmaos e irmás da Galiza rebelde e combativa, continuades aí, como os bascos, cataláns e andaluzes. Luitando. Perseverando. Desobedecendo. Umha nova geraçom retoma as velhas e queridas bandeiras insurgentes que pareciam esquecidas. Nom todo está perdido.

Nom afrouxedes, por favor, continuai a luitar que no fim vamos ganhar, a ambas margens do Oceano Atlántico e em todo mundo.

Um abraço solidário do sul da nossa América, esse “escuro recanto do mundo” como gostam de dizer os generais do Pentágono, com imenso agradecimento a todos os galegos combatentes do nosso país como o galego Fernández Palmeiro, Antonio Soto e tantos outros que levamos no nosso coraçom.

Néstor Kohan

Buenos Aires, 23 de julho de 2013

Castellano

Nuevo año, nuevas luchas. Las mismas banderas.

Desde lejos los veo firmes, tercos, porfiados y aferrados a certezas de fuego. ¡Por fin! Parece que ya pasó el posmodernismo, ese pensamiento light, descafeínado, timorato y pusilánime, esa moda frívola y banal del hombre mediocre, del animal conformista, de la moral fláccida que siempre acompaña a la contabilidad fuerte y a la pasión por el bolsillo y el dinero.

Me entero, escucho, leo, me comentan que ustedes siguen con sus demandas contra viento y marea. Parece que no se cansan. ¡Por fin! Ya es hora de retomar las convicciones fuertes. El animarse a abrazar una causa para toda la vida, no para un fin de semana. Ya es tiempo de dejar de nadar con la ola del momento y acomodarse a “lo que conviene y vende” o “tiene buena imagen”, según la política oportunista convertida en marketing electoral.

Ustedes siguen en la lucha, según parece, contra un estado español que chorrea corrupción, cinismo y doble moral por todos los poros, de la cabeza a los pies. Un estado español sumiso y obediente al gran amo de la humanidad, al policía mundial, a la patria de Homero Simpson, la hamburguesa con gusto a chicle y los desquiciados que descargan sus ametralladoras en las escuelas primarias asesinando a todo el mundo.

Un estado español que, pretendiendo humillar a Evo Morales y a los indígenas de Nuestra América…, o gritándole a Hugo Chávez “¿por qué no te callas?”… en realidad se humilla ante el dólar sucio y mugriento. ¿Qué obtiene a cambio? Desempleo (“paro” le llaman ustedes), crisis económica aguda y represión. ¡Bienvenida España al Tercer Mundo! Engreídos y petulantes, el monarca, el PP y el PSOE se creían parte de la crema exquisita, modernosa y chic del primer mundo, despreciándonos a nosotros en forma racista como “sudacas”… pero en realidad, mal que les pese, siguen siendo herederos del atraso y la podredumbre reciclada del franquismo. Se pongan el perfume que se pongan. Detrás de la soberbia altanera y esa ilusión banal, comprada en el shopping del Bundesbank, continúa palpitando la vieja telaraña primitiva del franquismo, no sólo autoritaria sino además mediocre y de baja categoría.

Recordando con emoción, orgullo y honor, a la insurgencia comunista y libertaria que combatió en los años ’30 contra Francisco Franco, despreciamos profundamente a este estado español socio de la OTAN, racista, autoritario, neoliberal y baluarte del neocolonialismo contemporáneo.

Y ustedes, queridos hermanos y hermanas de la Galiza rebelde y combativa, siguen ahí, como los vascos, catalanes y andaluces. Luchando. Perseverando. Desobedeciendo. Una nueva generación retoma las viejas y entrañables banderas insurgentes que parecían olvidadas. No todo está perdido.

No aflojen, por favor, sigan luchando que a la larga vamos a ganar, a ambos lados del Océano Atlántico y en todo el mundo.

Un abrazo solidario desde el sur de Nuestra América, ese “oscuro rincón del mundo” como le gusta decir a los generales del Pentágono, con inmenso agradecimiento a todos los gallegos combatientes de nuestro país como el gallego Fernández Palmeiro, Antonio Soto y tantos otros que llevamos en nuestro corazón.

Néstor Kohan

 

Este sitio web utiliza 'cookies'. Si continúas navegando estás dando tu consentimiento para la aceptación de las mencionadas 'cookies' y la aceptación de nuestra política de 'cookies'.
o

La Haine - Proyecto de desobediencia informativa, acción directa y revolución social

::  [ Acerca de La Haine ]    [ Nota legal ]    Creative Commons License ::

Principal