lahaine.org
Nacionales Galiza :: 06/01/2014

[Gal/Cast] Entrevista com o preso independentista Eduardo Vigo feita para Ceivar

Ceivar
En la cárcel o en las calles es preciso continuar la lucha con dignidad e integridad

Galego

A continuaçom publicamos a entrevista com o preso independentista Eduardo Vigo feita para Ceivar

Durante o juízo do 24 de Junho a estratégia da Fiscalia assim como a do juíz Guevara provocou um protesto ao ter ignorado e rejeitado as provas da vossa Defesa, qual foi a tua percepçom em geral?

Pessoalmente, o sucedido durante os quatro dias que durou a vista oral na Audiência Nacional nom me surpreendeu. Os meses precedentes os médios do Régime e do poder político encarregarom-se de abonar o terreno a umha resoluçom judicial que estava decidida, já nom de meses antes se nom de anos atrás. Desde há tempo enfrentamo-nos a umha política repressiva planificada onde se combina o ámbito político, policial, mediático, penitenciário e culminando recentemente, o judicial com a sentença da Audiência Nacional.

Posterior á publicaçom da sentença o nosso coleitivo emitiu um comunicado que resume o acontecido ademais das conseqüências dessa decissom judicial. Acho que é umha boa análise a este respeito.

O 25 de setembro de novo volta-ches ao banquinho do acusados da Audiência Nacional num juízo no que te absolverom, qual pensas que foi o interesse que motivou este processo no que nom existiam provas?

Hoje o Estado busca dissuadir, provocar terror entre a gente consciente e com vontade de luita. Nessa linha a acumulaçom de imputaçons, juízos, detençons... podem ser um médio útil cara esses objetivos. Que os presos sumem anos e anos de condena também pode servir como ejemplo do elevado custe que pretendem impor a quem luita de verdade. Esse interesse de amosar o “músculo repressivo” move hoje a estratégia repressiva espanhola.

Qual achas que é o objetivo de manter-vos tantos anos presos?

A pretensom principal é a repressom sempre; liquidar e emular a capacidade de luita popular. Ademais há vários objetivos interrelacionados, primeiro debilitar o potencial de luita dos militantes encarcerados e afasta-los da rua. O segundo é que buscam golpear o projecto combatente galego e, como apontava anteriormente, a intençom importantíssima de assustar e dissuadir a mocidade digna e patriota da Galiza.

Tem-se dito de vós que sodes “terroristas” mas essa nom é a percepçom real da sociedade galega, que pensas ao respeito?

Nestes anos a solidaridadde política está a extender-se amplamente de múltiples jeitos, desde o ámbito mais militante de rua até as forças soberanistas institucionais ou os organismos de Direitos Humanos. Temos muita confiança no nosso Povo, somos conscientes de que só a luita permanente e a solidaridade política activa nos levarám de novo ás ruas antes do que eles querem.

Resta-me animar e agradecer todo o apoio e compromisso dos agentes implicados na assistência aos presos políticos independentistas.

Como relacionarias ás luitas de hoje em dia com a História mais recente da Galiza?

A luita dum povo pola sua libertaçom é um processo continuo de anos, séculos, com acertos e erros, com pequenas vitórias e derrotas, avançes e retrocessos... As luitas de hoje som herdeiras da evoluçom histórica de Libertaçom Nacional que o nosso Povo leva desenvolvendo mais de século e médio. Desde o independentismo nom deixa de ser um orgulho ser herdeiros diretos do melhor da História recente da nossa luita nacional e isso há que menciona-lo sem complejos.

Quero apontar também que é necessário ter presente que a luita sempre dá resultados. Ainda sufrindo umha opressom brutal a nossa Pátria segue em pé e cada vez mais sectores sociais chegam ás teses soberanistas e isso só é possível porque houvo luitadores galegos e porque o independentismo estivo vivo e presente na sociedade.

Que comentário se meresce que com a sentença da Audiência Nacional, qualquer pessoa ou organizaçom poida ser acussada dum delito de colaboraçom?

Sobre as conseqüências da sentença relacionados com os espaços solidários e sendo consciente das possibilidades que gera, seria cauto. Nom vejo factível, a curto praço, umha repressom tam maciça que abranga actividades estrictamente legais como a solidaridade ou a denúncia da repressom.

Tranquilidade e ánimo com os solidários, nomeadamente a Ceivar que leva anos desenvolvendo um trabalho político intenso e acertado.

Durante as visitas e nas vossas cartas sempre transmitides enteireça e firmeza, qual é o vosso papel namentres estades presos?

Quando a luita é conseqüente a repressom é umha possibilidade que há que ter muito presente assim que nas ruas ou no cárcere há que continuar com dignidade e integridade. Nom há outro caminho. Desde aqui os presos independentistas lograremos a volta ás ruas com unidade e firmeza e nisso andamos. Ainda que estejamos muito condicionados polo encarceramento a cadeia é também um espaço de luita e resitência.

Algo mais para engadir...

Para rematar quero animar á luita independentista e saudar a todas as organizaçons solidárias e sensíveis com as reivindicaçons do Coleitivo de Presos Independentistas Galegos. Sigamos sumando mulheres, homens, jovens, organizaçons e seitores políticos e sociais cara a soberania nacional. Chegaremos a umha Galiza ceive de poder popular.

O dito, ánimo e unidade!


Castellano

A continuación publicamos la entrevista con el preso independentista Eduardo Vigo realizada para Ceivar.

¿Durante el juicio del 24 de junio la estrategia de la Fiscalía así como la del juez Guevara provocó una protesta al haber ignorado y rechazado las pruebas de vuestra defensa, cual fue tu percepción en general?

Personalmente, lo sucedido durante los cuatro días que duró la vista oral en la Audiencia Nacional no me sorprendió. Los meses precedentes los medios del Régimen y del poder político se encargaron de abonar el terreno a una resolución judicial que estaba decidida, no sólo meses antes sino años atrás. Desde hace tiempo nos enfrentamos a una política represiva planificada donde se combina el ámbito político, policial, mediático, penitenciario y culminando recientemente, el judicial con la sentencia de la Audiencia Nacional.

Posterior a la publicación de la sentencia nuestro colectivo emitió un comunicado que resume lo sucedido además de las consecuencias de esa decisión judicial. Creo que es un buen análisis a este respecto.

¿El 25 de septiembre de nuevo regresaste al banquillo de los acusados de la Audiencia Nacional en un juicio en el que te absolvieron, cuál piensas que fue el interes que motivó este proceso en el que no existían pruebas?

Hoy el Estado busca disuadir, provocar terror entre la gente consciente y con voluntad de lucha. En esa línea la acumulación de imputaciones, juicios, detenciones... pueden ser un medio útil de cara a esos objetiivos. Que los presos sumen años y años de condena también puede servir como ejemplo del elevado coste que pretenden imponer a quien lucha de verdad. Ese interés de mostrar el "músculo represivo" moviliza hoy la estrategia represiva española.

¿Cuál crees que es el objetivo de manteneros tantos años presos?

La pretensión principal es la represión siempre; liquidar y anular la capacidad de la lucha popular. Además hay varios objetivos interrelacionados, primero debilitar el potencial de lucha de los militantes encarcelados y apartarlos de la calle. El segundo es que buscan golpear el proyecto combatiente galego y, como apuntaba anteriormente, la intención importantísima de asustar y disuadir a la juventud digna y patriota de Galiza.

¿Se ha dicho de vosotros que sois "terroristas" pero esa no es la percepción real de la sociedad galega, que piensas al respecto?

A lo largo de estos años la solidaridad política se está extendiendo ampliamente de múltiples maneras, desde el ámbito más militante de la calle hasta las fuerzas soberanistas institucionales o los organismos de Derechos Humanos. Tenemos mucha confianza en nuestro Pueblo, somos conscientes de que sólo la lucha permanente y la solidaridad política activa nos llevarán de nuevo a las calles antes de lo que ellos quieren.

Sólo me queda animar y agradecer todo el apoyo y compromiso de los agentes implicados en la asistencia a los presos políticos independentistas.

¿Como relacionarías las luchas de hoy en día con la Historia más reciente de Galiza?

La lucha de un pueblo por su liberación es un proceso contínuo de años, siglos, con aciertos y errores, con pequeñas victorias y derrotas, avances y retrocesos...Las luchas de hoy son herederas de la evolución histórica de Liberación Nacional que nuestro Pueblo lleva desarrollando más de siglo y medio. Desde el independentismo no deja de ser un orgullo ser herederos directos de lo mejor de la Historia reciente de nuestra lucha nacional y eso es necesario mencionarlo sin complejos.

Quiero añadir también que es necesario tener presente que la lucha siempre da resultados. Aún sufriendo una opresión brutal nuestra Patria sigue en pie y cada vez más sectores sociales llegan a las tesis soberanistas y eso sólo es posible porque hubo luchadores galegos y porque el independentismo ha estado vivo y presente en la sociedad.

¿Qué comentario te merece que con la sentencia de la Audiencia Nacional, cualquier persona u organización pueda ser acusada de un delito de colaboración?

Sobre las consecuencias de la sentencia relacionados con los espacios solidarios y siendo consciente de las posibilidades que genera, sería cauto. No veo factible, a corto plazo, una represión tan importante que abarque actividades estrictamente legales como la solidaridad o la denuncia de la represión.

Tranquilidad y ánimo con los solidarios, principalmente a Ceivar que lleva años desarrollando un trabajo político intenso y acertado.

Durante las visitas y en vuestras cartas siempre transmitís entereza y firmeza, ¿Cuál es vuestro papel mientras estáis presos?

Cuando la lucha es consecuente la represión es una posibilidad que hay que tener muy presente así que en las calles o en la cárcel es preciso continuar con dignidad e integridad. No queda otro camino. Desde aquí los presos independentistas lograremos el regreso a las calles con unidad y firmeza y en eso estamos. Aún que estemos muy condicionados por el encarcelamiento la cárcel es también un espacio de lucha y resistencia.

Algo más que añadir...

Para finalizar quiero animar a la lucha independentista y saludar a todas las organizaciones solidarias y sensibles con las reivindicaciones del Colectivo de Presos Independentistas Galegos. Sigamos sumando mujeres, hombres, jóvenes, organizaciones y sectores políticos y sociales de cara a la soberanía nacional.

Llegaremos a una Galiza ceive de poder popular

Lo dicho, ánimo y unidad!

 

Este sitio web utiliza 'cookies'. Si continúas navegando estás dando tu consentimiento para la aceptación de las mencionadas 'cookies' y la aceptación de nuestra política de 'cookies'.
o

La Haine - Proyecto de desobediencia informativa, acción directa y revolución social

::  [ Acerca de La Haine ]    [ Nota legal ]    Creative Commons License ::

Principal