Principal |
Europa :: 23/01/2020

[Cast/Eusk] La ciudad que no se rindió

M1 Egin
El Ejército Rojo inició el 14 de enero de 1944 una ofensiva con el objetivo de levantar el sitio de Leningrado... el día 21 fue liberada

Castellano

El 22 de junio de 1941, Alemania invadió la Unión Soviética. Para diciembre de 1941, estaba claro que el rumbo de la guerra en la Unión Soviética no era el que el Alto Mando Alemán había planeado, debido a que Leningrado y Sebastopol continuaban resistiendo en el norte y el sur respectivamente, y la ofensiva contra Moscú había llegado a un punto muerto.

El 10 de julio de 1941 se inició la defensa de la ciudad de Leningrado ante las tropas de Alemania. La ciudad ante el llamamiento del Alto Mando Soviético de resistir al avance alemán lo hizo con todas sus fuerzas. Los ancianos, mujeres y niños elevaron fortificaciones, produjeron armamento y tecnología en las fábricas, cosieron la ropa de los soldados. Con esfuerzos increíbles, los habitantes consiguieron defender su ciudad, la ofensiva alemana fue detenida. Entonces Hitler decició matar de hambre a los habitantes de Leningrado y destruir la ciudad con bombardeos. El bloqueo total comenzó el 8 de septiembre de 1941 y duró hasta enero de 1944, convirtiéndose en un símbolo del coraje del pueblo soviético.

En total el bloqueo afectó a 2.887.000 personas, incluidos 400.000 niños. Las tropas de Hitler arrojaron en la ciudad alrededor de 150.000 proyectiles y más de 107.000 bombas incendiarias. Los alemanes bombardeaban la ciudad cuatro horas al día, entre las ocho de la mañana y las diez de la noche, a la vez que la sometían a un hambre extrema; en enero de 1942 la dejaron sin electricidad ni agua corriente.

Lo que mantuvo la resistencia e impidió que los alemanes ocuparan la ciudad fue la voluntad colectiva de sus habitantes que, a costa de cerca de un millón de muertos, supieron hacer frente a la barbarie, sin dejarse abatir.

El Ejército Rojo inició el 14 de enero de 1944 una ofensiva con el objetivo de levantar el sitio de Leningrado. el 26 de enero del mismo año, Iosif Stalin declaró que el cerco de Leningrado había sido levantado y que las fuerzas alemanas habían sido expulsadas de Leningrado que celebró ese mismo día su liberación con una salva de 324 disparos.

La lucha del pueblo soviético fue decisiva en la derrota del nazismo.

----

https://www.ecured.cu/Sitio_de_Leningrado

https://es.wikipedia.org/wiki/Sitio_de_Leningrado

https://es.wikipedia.org/wiki/Ofensiva_de_Leningrado-Novgorod

http://arquehistoria.com/historiasel-sitio-de-leningrado-1941-1944-296

https://www.ecured.cu/Batalla_de_Stalingrado

http://comunismorevolucionario.org/crpmlm/el-papel-decisivo-de-la-urss-en-la-derrota-del-nazismo/

Para las amantes de los gatos:

https://mundo.sputniknews.com/rusia/201805111078615506-guerra-gatos-san-petersburgo/

Euskera

1941eko ekainaren 22an Alemaniak Sobietar Batasuna inbaditu zuen. 1941eko abendurako argi zegoen gerraren norabidea ez zela Alemaniako Aginte Nagusiak buruan zeukana. Izan ere, Leningradok eta Sebastopolek erresistentzian jarraitzen zuten ipar eta hegoaldean, hurrenez hurren. Horrek Moskuren kontrako ofentsiba etenda utzi zuen.

1941eko uztailaren 10ean Leningradoko defentsari ekin zioten. Hiriko biztanleek Aginte Nagusi Sobietarraren deialdiari erantzun zioten eta indar guztiekin alemaniarren aurrerapenen erresistitzeari ekin zioten. Emakume, ume eta nagusiek gotorlekuak eraiki zituzten, lantegietan armak eta teknologiak fabrikatu zituzten, soldaduen arropak josi zituzten. Esfortzu ikaragarria egin zuten Leningradoko biztanleek, baina hiria defendatzea lortu zuten, alemaniarren ofentsiba geldiarazi zuten. Orduan, Leningradoko biztanleak gosez akabatzea eta hiria suntsipeneraino bonbardatzea erabaki zuen Hitlerrek. Erabateko blokeoa 1941eko irailaren 8an hasi zen eta 1944ko urtarrilera arte luzatu zen. Herri sobietarraren kemenaren sinbolo bihurtu ziren leningradotarrak.

Blokeoak 2.887.000 pertsonari eragin zion guztira, 400.000 ume barne. Hitlerren tropek 150.000 jaurtigai inguru bota zituzten eta 107.000 bonba su-eragile baino gehiago. Alemaniarrek egunero lau orduz bonbardatzen zuten hiria, goizeko zortzien eta gaueko hamarren artean. Bitartean, muturreko gosea pasarazten zieten hiritarrei. 1942ko urtarrilean elektrizitate eta ur-korronterik gabe utzi zituzten.

Biztanleen borondate kolektiboak mantendu zuen erresistentzia eta alemaniarrek hiria hartzea galarazi zuen. Milioi bat inguru hildako izan ziren arren, Leningradoko biztanleek basakeriari aurre egin zioten eta ez zuten etsi.

Armada Gorriak 1944ko urtarrilaren 14ean hasi zuen Leningradoko setioa hausteko ofentsiba. Urtarrilaren 26an setioa hautsita zegoela eta alemaniarrak kanporatuak izan zirela aldarrikatu zuen Iosif Stalinek. Leningradon egun horretan bertan ospatu zuten beren askapena 324 tirotako salba jaurtita.

Herri Sobietarraren borroka erabakigarria izan zen nazien kontrako garaipenean.

----

https://www.ecured.cu/Sitio_de_Leningrado

https://es.wikipedia.org/wiki/Sitio_de_Leningrado

https://es.wikipedia.org/wiki/Ofensiva_de_Leningrado-Novgorod

http://arquehistoria.com/historiasel-sitio-de-leningrado-1941-1944-296

https://www.ecured.cu/Batalla_de_Stalingrado

http://comunismorevolucionario.org/crpmlm/el-papel-decisivo-de-la-urss-en-la-derrota-del-nazismo/

Katuen maitaleentzat:

https://mundo.sputniknews.com/rusia/201805111078615506-guerra-gatos-san-petersburgo/

 

Enlace al artículo: https://www.lahaine.org/fQ3p